Afscheid nemen bestaat niet...

Door: Silvia van der Aa

02 November 2012 | Ghana, Cape Coast

Al weer mijn een na laatste dag in Ghana, morgenavond vlieg ik weer terug naar Nederland. Wat is de tijd snel gegaan! Time flies when you're having fun! En fun heb ik zeker gehad, geen moment de tijd gehad om me te vervelen afgelopen week!! Zoals ik al vertelde in mijn vorige blog, was het woensdag flink doorwerken geblazen!! Ik ben heel de dag deuren een het schuren en lakken geweest, 7 deuren in totaal. Eigenlijk niet zo veel, maar wel als je bedenkt dat we daar met 20 man proberen het huis af te krijgen! Muren werden intussen geschilderd, laatste deuren werden geplaatst, glazen in de ramen, sanitair aangesloten op de riolering, bureaus en stoelen in elkaar gezet en ondertussen werd er ook al schoongemaakt! Had je de ene eindelijk van je werkplekje weggestuurd, kwam de volgende al weer. Maar we hebben ook weer veel lol gehad! Tegen half 7 zijn we gestopt, ondertussen was het al donker geworden en we werden geplaagd door muggen. Nog niet alles hebben we af gekregen, helaas! 's Avonds eten we voor een laatste keer bij Sand Gardens, maar we maken het niet laat.

Donderdag staan we erg vroeg op, we willen nog voor de opening de laatste hand leggen aan het kantoor. We gaan voor het ontbijt aan de slag. Schoonmaken, laatste deurkozijn verven, alle ruimtes schoonmaken en inrichten en de boel versieren voor de openingsceremonie. Een race tegen de klok, maar we redden het wel. Snel naar het geusthouse terug om te ontbijten en ons om te kleden.
Het is een mooie opening, verschillende mensen doen een woordje, lovende worden over nurses on tour, de ghanese hulp en ook wij, het bouwteam worden in het zonnetje gezet. Daarna het officiële moet, de chief knipt het lint door! We sluiten af met ghanese muziek, dansen en wat te drinken. 's Middags moeten we er dan toch echt aan geloven, tijd om tassen in te gaan pakken. Nog een laatste keer kleren wassen in een emmer. Het voelt erg werkelijk om weer te gaan. Ik heb me zo thuis gevoeld hier, het voelde niet als 3 weken! Ik ga ook de rest van de groep missen. 3 weken constant samen en dan vanaf morgen helemaal alleen. Ik vind alleen zijn niet erg, fijn zelfs, maar het zal wel even wennen zijn! 's Avonds heeft Adisa nog één keer voor ons gekookt, van alles wat en weer erg lekker!! We kletsen nog even na, maar gaan op tijd naar bed. Vrijdag vroeg op, 4uur om precies te zijn, we zij om half 8 in Tamale. Het is even spannend of we wel mee kunnen met het vliegtuig, want onze boeking is niet gelukt. Gelukkig zijn er nog plekken voor ons, opgelucht stappen we in het vliegtuig. Na een uurtjes landen we in Accra en na het koffers pakken, moeten we afscheid nemen. De rest gaat naar Cape Coast en vliegt morgen naar huis, ik ga naar Simone in Accra. Het is leuk om Simone weer te zien, ze studeert hier African Studies op de universiteit van Accra. Ze laat me de campus zien en 's Avonds ga ik mee naar salsa les. Voor het eerst in mijn leven, dus echt geweldig gaat het niet. Maar het is erg leuk en gezellig!

Zaterdag een rondleiding over de campus en we gaan naar een van de grootste shoppingsmalls van Accra. Ik kijk mijn ogen uit, het lijkt net of ik in 3 weken vergeten ben hoe een supermarkt er uit ziet, haha!! We eten samen met Simone vrienden op de markt, zoals het hoort, vanaf één bord! Gezellig!! Zondagochtend hebben Simone en ik de grootste lol, we leren een van haar vrienden de salsa. Zoals elke ghanees pikt hij het meteen op en al snel kan hij het veel beter als ik. Niet eerlijk! Gelukkig maakt het feit dat hij mijn backpack veel te zwaar vind en niet kan dragen dit allemaal weer goed. Helaas is het dan weer tijd om afscheid te nemen, want ik wil nog doorregen naar Cape Coast. Daar slaap ik een nacht in een smoezelig hotel, gelukkig maar voor een kort nachtje!

Met de trotro reis ik van Cape Coast naar Akwidaa, met overstap in Takoradi en Angona. Vooral de laatste rit is bijzonder! Afgaand op de geur in de trotro, waren het allemaal vissersvrouwen. De trotro was een meter langer door alle vastgebonden bagage, een wonder dat dit allemaal bleef hangen op de erg slechte weg! Na een dag reizen kwam ik aan bij Green Turtle Lodge, een afgelegen, maar prettige plek!! Heerlijk gegeten en gekletst met een duitse vrouw en 's avonds in het donker een wandeling over het strand in de hoop om schildpadden te zien. Het was een mooie wandeling, volle maan, dus het strand was goed verlicht. Helaas geen schildpadden, maar toch de moeite waard!

Slapen in een traditionele hut, met het geluid van de golven en de krekels om me heen en de frisse zeewind. Heerlijk heb ik er geslapen!! Om half 7 sta ik weer klaar om te gaan hiken. We gaan naar een rubberplantage, een bamboo-bos en een stukje rainforest. Een mooie tocht van 5 uur, helaas was de gids niet zo spraakzaam. Wel veel vlinders en vogels gezien, zeker de moeite waard! 's Middags lekker de zee in om af te koelen. Voordeel van alleen reizen is toch wel dat je makkelijker contact maakt met anderen. Dus 's avonds niet alleen aan tafel, maar met de duitse vrouw, een engelse jongen en een man uit noorwegen. Gezellig over van alles gepraat en plannen gemaakt voor de volgende dag. Daarna weer met gids het maanverlichte strand op, 2e poging om schildpadden te zien! Weer geen geluk, alleen een dode aangespoelde schildpad gezien...

Woensdag weer vroeg op voor een kanotocht door de mangrove. Dit keer gelukkig een andere, wel spraakzame gids. Omdat het nog vroeg is, zien we veel vogels. Ook veel krabben en twee grote hagedissen. We passeren Akwidaa, een klein vissersdorpje met oevers vol felgekleurde houten boten! Zo'n mooi gezicht!! De tocht had van mij nog veel langer mogen duren! De rest van de dag doen we niet veel. Wat zwemmen, zonnen, lezen en een potje beachvolleybal. Bij het avondeten komt ook een engels stelletje bij ons groepje zitten, ze vonden ons zo gezellig, haha!! Nog even kletsen onder het genot van een drankje. Daarna naar mijn heerlijke bedje!

De volgende dag vroeg op voor een strandwandeling. Het hele strand is voor mezelf, niemand te zien! De zon is nog maar net op, de lucht en de zee kleuren geel. Mooi!! En dan ineens een omgewoelde plek op het strand, met halvemaanvormige vegen... Zou het een nestplaats van een schildpad kunnen zijn? Snel foto's maken, dan kan ik die in het geusthouse kan laten zien! Wanneer ik terug ben meteen de foto's laten beoordelen door een tour-gide en die bevestigd! Hier heeft vannacht een schildpad eieren gelegd!! Heb ik dat in ieder geval nog gezien! Helemaal happy ga ik mijn tas inpakken en ontbijten, want vandaag reis ik terug naar Cape Coast. De leraar van een zwitserse boardingschool heeft aangeboden dat ik tot Elima met het mee kan reizen. Fijn, dat scheelt weer een hoop overstappen en gehannes met mijn bagage! Ze hebben een soort van kleine vrachtwagen die omgebouwd is met banken en ramen aan de zijkanten. Helemaal geweldig, plek genoeg! In Elmina neem ik afscheid en bezoek ik Elmina Castle, een slavenfort van Portugezen en Nederlanders. Weer erg indrukwekend! Daarna door naar Cape Coast voor mijn laatste dagen hier in Ghana.

Ik slaap in een klein geusthouse van Baobab Children Foundation. Een fijne plek, met vooral lekker ontbijt en lunch! Vanmorgen genoten van een pannenkoek met verse ananas en locale honing, wat wil je nog meer? Met volle maag het strand op, even uitwaaien en verstand op nul! Vissers zijn de netten aan het binnen halen, met zeker 25 man trekken ze de netten het strand op. Leuk om te zien! Daarna souvenierswinkeltjes langs, nog even de laatste inkopen doen! Vanmiddag heb ik op zoek naar een postkantoor kunnen genieten van de Ghanese behulpzaamheid. Ruim 2 uur ben ik aan het lopen geweest, ik heb in 2 taxi's gezeten en het toch wel heel veel mensen gevraagd. Iedereen zei de weg te weten, maar in feite ben ik alle kanten op gestuurd! Typisch ghanees om niet te zeggen dat je het niet weet, maar gewoon met volle overtuiging een kant op te wijzen. Na 2 uur hield ik het voor gezien, niet veel langer of ik was echt zo rood als een kreeft geworden!

Nu genieten van mijn laatste avondje in Ghana, morgen denk ik vroeg op om nog het strand op te kunnen. Het voelt erg onwerkelijk dat ik morgen al weer naar huis ga, wil het ook zo lang mogelijk uitstellen. Heb ook nog niet bedacht hoe ik morgen verder ga vullen, hoe ik op het vliegveld kom... Van de andere kant wil ik wel weer graag naar huis, terug naar het normale leven, naar alles wat en iedereen die belangrijk voor mij zijn. Zo'n dubbel gevoel weer!! Maar ik kijk terug op een hele mooie tijd. Het was zo goed en zo normaal om weer in het noorden van Ghana te zijn, iedereen hier weer te zien en te spreken. Het eten weer te proeven, alle geuren te ruiken, de cultuur te beleven, de warmte, het back to basic, het bouwen, het alleen rondreizen, mijn eigen plan te trekken, nieuwe vrienden te maken en tijd te hebben om na te denken... Het zal vast niet de laatste keer hier in Ghana zijn, Ruud roept al dat hij ook een keer wil gaan! Dat maakt het afscheid makkelijker, wetend dat je weer terug komt!

Dat was weer genoeg diepzinnig gepraat! De rest vertel ik wel face to face in nederland aan die gene die het willen horen!! Morgenavond vlieg ik vanaf Accra naar Lissabon, daar stap ik over eb zondag ochtend land ik om 11.00u in ons veel te koude landje! Hahaha!!

Tot snel!! Veel liefs!!

02 November 2012 - 21:54

Leroy:

Hoi Silvia! Fijn om je verslag te lezen! Wat is Ghana toch een heerlijk land he! We hebben er enorm van genoten! Het was gezellig, spannend of het wel af kwam, vermoeiend. Maar het was het allemaal waard! Jullie waren een top team! Echt waar! Helemaal te gek! Goede en veilige reis naar huis morgen! Groetjes aan Ab en Geralda als je ze ziet! Tot snel! Groetjes Leroy

03 November 2012 - 01:57

Emma:

He lieve Sil,

Super om je laatste update te lezen. Zo te lezen heb je een prachtige tijd daar gehad en kan je terug kijken op mooie weken. Ik denk dat je snel terug zal keren, maar nu met Ruud.
We spreken elkaar vast snel een keertje op Skype! Heb nu al zin in Ameland, hahaha.

Liefs Emma