Nachtelijk ziekenhuis avontuur.
Blijf op de hoogte en volg Silvia
14 Maart 2015 | Ghana, Cape Coast
Nachtelijk ziekenhuis avontuur.
Nog een paar dagen en dan zit het er alweer op. Zoals de titel al doet vermoeden een bewogen week achter de rug.
Op maandag ochtend vroeg bij Kyra vertrokken om de bus richting Techiman te nemen. Na een lange maar koele rit in een touringcar met airco snel een hotel gezocht en wat gegeten. Even verfrissend gedouched en naar bed.
S' morgens aan het ontbijt kwamen we voor een rare verassing te staan. Bij het boeken van een 2 persoons kamer in dit hotel kreeg je maar voor 1 persoon ontbijt erbij. Dus of we voor de 2e persoon het ontbijt nog konden betalen. Tja maar snel betalen en door naar Nokranza om bij Hand in Hand te gaan kijken. Hand in Hand is een dorpje waar kinderen en jongeren met een beperking leven en de nodige zorg krijgen van caregivers. Dit is een unieke plek in Ghana aangezien de meeste mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking aan hun lot worden overgelaten of zelfs worden verstoten. Zodra we aankwamen werden we meteen begroet door enkele jongeren en maakten we snel kennis met diverse Nederlandse vrijwilligers en zelfs de Nederlandse oprichtster van het dorp. Na een paar uur te hebben meegekeken was om 4 uur toch echt het hoogtepunt van de dagelijkse dagindeling. Allemaal het zwembad in. Er is daar een klein pierebadje waar alle bewoners iedere dag ingaan om lekker af te koelen. Ook wordt dit meteen gebruikt als dagelijkse douchebeurt. Erg mooi om te zien hoe iedereen geniet hier.
De dag erna met een taxi richting Fiema Monkey Sanctuary gegaan. We hadden de tip gekregen om nog wat bananen mee te nemen dus die nog even snel gekocht. Gelukkig krijg je hier alles (maar dan ook echt alles) aan de kant van de weg. Na een stoffige rit van een half uur en het betalen van de entrance fee en de gids onderweg het bos in. Al na een paar minuten zitten er tientallen apen om ons heen en snoepen ze heerlijk van de bananen. Ze zijn zo gewend aan mensen dat ze zelfs uit je handen eten. Erg mooi om te zien. Daarna weer terug naar Hand in Hand om daar weer het middag festijn bij het zwembadje te zien. Zelf hadden we uit nederland nog ballonnen meegenomen en deze nu uitgedeeld. Mooi om te zien dat zoiets simpels als ballonnen zoveel plezier kan geven.
De volgende dag weer op tijd op om door te reizen richting Cape Coast. Hiervoor moesten we eerst richting Kumasi en daar overstappen richting Cape Coast. Omdat het erg warm was wilden we voor het 2e gedeelte van de rit een busje met airco. Maar als we hadden geweten dat we eerst 2 uur moesten wachten voor deze vol zou zitten hadden we toch een andere optie genomen. Ook werd weer duidelijk hoe corrupt Ghana is. De chauffeur had een kapotte voorruit en bij bijna iedere politiepost werd hij aangehouden. Bij het afgeven van zijn rijbewijs zat er iedere keer 1 cedi bij (omgerekend 50 cent) en mocht hij weer doorrijden. Tot de laatste post voor Cape Coast. Hier werd hij toch echt op de bon geslingerd. In Cape Coast aangekomen ingecheckt bij Baobab Lodge en wat gegeten. Tijdens het eten voelde Ruud zich niet zo lekker en dus maar vroeg naar bed.
Tijdens de avond en nacht werden de buikkrampen van Ruud steeds heviger en voelde het alsof ze met een mes in zijn buik aan het ronddraaien waren. Omdat na pijnstillers de pijn alleen maar heviger werd toch maar besloten om 01:00 richting het ziekenhuis te gaan. Na wat onderzoeken twijfelde de arts tussen malaria en gastro-enteritis. Omdat hij beide tests niet direct kon uitvoeren schreef hij medicatie voor beide voor en de aanvragen voor de testen. (Normaal kunnen ze de malaria test wel direct doen maar omdat we net onze lariam had ingenomen klopte de waardes niet). Nadat de medicatie was gehaald en hij nog lekker een spuit in zijn bil heeft gehad konden we 2 uurtjes later terug naar Baobab. Gelukkig daarna wel iets kunnen slapen. Smorgens heeft Silvia heerlijk kunnen genieten van haar bruin brood als ontbijt (1e keer sinds lange tijd) en Ruud was erg blij met zijn kopje thee. Nu snel de uitgebreide bloedtesten doen en de echo. Maar zoals alles in Ghana gaat dit niet snel. De uitslag van de bloedtesten zouden pas morgen bekend zijn door stroomuitval en voor de echo hebben we 4 uur moeten wachten. Daarna terug richting Baobab waar we toch besloten hadden naar een ander hotel te gaan met eigen wc en douche. Dit leek ons toch wat handiger en ondanks dat we eigenlijk veel te laat waren met uitchecken was dit geen probleem bij Baobab. Ook begon de medicatie wat te werken waardoor ik me iets beter voelde. Vroeg naar bed om wat bij te slapen.
Gelukkig beter geslapen en na een iets beter ontbijt richting het lab om de uitslag op te halen. Hieruit bleek dat ik niet malaria of gastro-enteritis heb maar gewoon beide. Wel erg blij dat de medicatie zijn werk doet en dat ik me steeds beter begin te voelen. Omdat het vroeg op de dag nog niet te warm is, eerst naar het slavenfort in Cape Coast. Hier hebben onder andere de Nederlanders, de Britten en de Portugezen slaven verhandeld naar Amerika, toch erg indrukwekkend! Even uitpuffen bij het restaurant van Baobab met een lekkere smoothie en ze daar ook gerustgesteld dat het met Ruud een stuk beter gaat. Met nieuwe energie een stukje over het strand gestruind en daarna rustig wat gegeten met uitzicht op de zee.
Vanaf morgen nog een paar dagen naar een iets luxer resort in Elmina, want het is tenslotte toch gewoon ook vakantie. En dan vliegen we alweer naar huis. Woensdag avond eerst van Accra naar Amsterdam (KL0590) en dan door naar Düsseldorf (KL1853). En dan zit het er alweer op.
Foto's staan weer op Facebook.
Groetjes Silvia en Ruud.
Nog een paar dagen en dan zit het er alweer op. Zoals de titel al doet vermoeden een bewogen week achter de rug.
Op maandag ochtend vroeg bij Kyra vertrokken om de bus richting Techiman te nemen. Na een lange maar koele rit in een touringcar met airco snel een hotel gezocht en wat gegeten. Even verfrissend gedouched en naar bed.
S' morgens aan het ontbijt kwamen we voor een rare verassing te staan. Bij het boeken van een 2 persoons kamer in dit hotel kreeg je maar voor 1 persoon ontbijt erbij. Dus of we voor de 2e persoon het ontbijt nog konden betalen. Tja maar snel betalen en door naar Nokranza om bij Hand in Hand te gaan kijken. Hand in Hand is een dorpje waar kinderen en jongeren met een beperking leven en de nodige zorg krijgen van caregivers. Dit is een unieke plek in Ghana aangezien de meeste mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking aan hun lot worden overgelaten of zelfs worden verstoten. Zodra we aankwamen werden we meteen begroet door enkele jongeren en maakten we snel kennis met diverse Nederlandse vrijwilligers en zelfs de Nederlandse oprichtster van het dorp. Na een paar uur te hebben meegekeken was om 4 uur toch echt het hoogtepunt van de dagelijkse dagindeling. Allemaal het zwembad in. Er is daar een klein pierebadje waar alle bewoners iedere dag ingaan om lekker af te koelen. Ook wordt dit meteen gebruikt als dagelijkse douchebeurt. Erg mooi om te zien hoe iedereen geniet hier.
De dag erna met een taxi richting Fiema Monkey Sanctuary gegaan. We hadden de tip gekregen om nog wat bananen mee te nemen dus die nog even snel gekocht. Gelukkig krijg je hier alles (maar dan ook echt alles) aan de kant van de weg. Na een stoffige rit van een half uur en het betalen van de entrance fee en de gids onderweg het bos in. Al na een paar minuten zitten er tientallen apen om ons heen en snoepen ze heerlijk van de bananen. Ze zijn zo gewend aan mensen dat ze zelfs uit je handen eten. Erg mooi om te zien. Daarna weer terug naar Hand in Hand om daar weer het middag festijn bij het zwembadje te zien. Zelf hadden we uit nederland nog ballonnen meegenomen en deze nu uitgedeeld. Mooi om te zien dat zoiets simpels als ballonnen zoveel plezier kan geven.
De volgende dag weer op tijd op om door te reizen richting Cape Coast. Hiervoor moesten we eerst richting Kumasi en daar overstappen richting Cape Coast. Omdat het erg warm was wilden we voor het 2e gedeelte van de rit een busje met airco. Maar als we hadden geweten dat we eerst 2 uur moesten wachten voor deze vol zou zitten hadden we toch een andere optie genomen. Ook werd weer duidelijk hoe corrupt Ghana is. De chauffeur had een kapotte voorruit en bij bijna iedere politiepost werd hij aangehouden. Bij het afgeven van zijn rijbewijs zat er iedere keer 1 cedi bij (omgerekend 50 cent) en mocht hij weer doorrijden. Tot de laatste post voor Cape Coast. Hier werd hij toch echt op de bon geslingerd. In Cape Coast aangekomen ingecheckt bij Baobab Lodge en wat gegeten. Tijdens het eten voelde Ruud zich niet zo lekker en dus maar vroeg naar bed.
Tijdens de avond en nacht werden de buikkrampen van Ruud steeds heviger en voelde het alsof ze met een mes in zijn buik aan het ronddraaien waren. Omdat na pijnstillers de pijn alleen maar heviger werd toch maar besloten om 01:00 richting het ziekenhuis te gaan. Na wat onderzoeken twijfelde de arts tussen malaria en gastro-enteritis. Omdat hij beide tests niet direct kon uitvoeren schreef hij medicatie voor beide voor en de aanvragen voor de testen. (Normaal kunnen ze de malaria test wel direct doen maar omdat we net onze lariam had ingenomen klopte de waardes niet). Nadat de medicatie was gehaald en hij nog lekker een spuit in zijn bil heeft gehad konden we 2 uurtjes later terug naar Baobab. Gelukkig daarna wel iets kunnen slapen. Smorgens heeft Silvia heerlijk kunnen genieten van haar bruin brood als ontbijt (1e keer sinds lange tijd) en Ruud was erg blij met zijn kopje thee. Nu snel de uitgebreide bloedtesten doen en de echo. Maar zoals alles in Ghana gaat dit niet snel. De uitslag van de bloedtesten zouden pas morgen bekend zijn door stroomuitval en voor de echo hebben we 4 uur moeten wachten. Daarna terug richting Baobab waar we toch besloten hadden naar een ander hotel te gaan met eigen wc en douche. Dit leek ons toch wat handiger en ondanks dat we eigenlijk veel te laat waren met uitchecken was dit geen probleem bij Baobab. Ook begon de medicatie wat te werken waardoor ik me iets beter voelde. Vroeg naar bed om wat bij te slapen.
Gelukkig beter geslapen en na een iets beter ontbijt richting het lab om de uitslag op te halen. Hieruit bleek dat ik niet malaria of gastro-enteritis heb maar gewoon beide. Wel erg blij dat de medicatie zijn werk doet en dat ik me steeds beter begin te voelen. Omdat het vroeg op de dag nog niet te warm is, eerst naar het slavenfort in Cape Coast. Hier hebben onder andere de Nederlanders, de Britten en de Portugezen slaven verhandeld naar Amerika, toch erg indrukwekkend! Even uitpuffen bij het restaurant van Baobab met een lekkere smoothie en ze daar ook gerustgesteld dat het met Ruud een stuk beter gaat. Met nieuwe energie een stukje over het strand gestruind en daarna rustig wat gegeten met uitzicht op de zee.
Vanaf morgen nog een paar dagen naar een iets luxer resort in Elmina, want het is tenslotte toch gewoon ook vakantie. En dan vliegen we alweer naar huis. Woensdag avond eerst van Accra naar Amsterdam (KL0590) en dan door naar Düsseldorf (KL1853). En dan zit het er alweer op.
Foto's staan weer op Facebook.
Groetjes Silvia en Ruud.
-
14 Maart 2015 - 18:30
Ria Broeders:
Hallo Silvia en Ruud,
Hopelijk lukt het nu wel een berichtje te sturen. Ik hoop dat jullie toch nog een paar fijne dagen mogen hebben, zonder vervelende ziekteverschijnselen. Jammer genoeg heb geen geen Facebook voor de foto's, maar die zal ik waarschijnlijk wel zien op het familieweekend. En ook de bijbehorende verhalen.
Nogmaals nog fijne afsluiting en een goede terugreis. Groetjes Hein en Ria -
15 Maart 2015 - 00:37
Mia.:
Hallo Silvia en Ruud, vervelend van die malaria enz. maar ik hoop dat jullie na alle ervaringen van mooie en minder goede dingen ook de week nog goed af kunnen sluiten en lekker kunnen genieten van de laatste dagen. groetjes Jacques en Mia -
15 Maart 2015 - 00:37
Mia.:
Hallo Silvia en Ruud, vervelend van die malaria enz. maar ik hoop dat jullie na alle ervaringen van mooie en minder goede dingen ook de week nog goed af kunnen sluiten en lekker kunnen genieten van de laatste dagen. groetjes Jacques en Mia -
15 Maart 2015 - 09:57
Maike Pellemans:
hoi kids gelukkig dat ruud zich wat beter voelt, geniet nog maar van die laatste dagen.
-
15 Maart 2015 - 13:40
Wilhelmien:
Lieve schatten toch! Dat is schrikken. Snel beter worden hoor! En toch een paar hele fijne dagen nog beleven in dat mooie land. xx
-
15 Maart 2015 - 13:45
A Bink-Hendrickx:
Blij je te kunnen volgen, beterschap Ruud, zoiets hoort niet bij vakantie. heel veel groeten en alle liefs, oma. -
15 Maart 2015 - 18:25
Jo Diepstraten:
Hoi , fijn dat Ruud zich toch al wat beter voelt en wel kan eten. Geniet nog van de laatste dagen en een goede reis woensdag. Groetjes Kees en Jo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
